BRUILOFT IN KAMPUNG BARU

Selamat sore semua!

Ik kan nu mijn vorige verhaal niet bekijken want ik heb geen internet... dus ik gok maar waar ik precies gebleven was.
Woensdagmorgen rond 10 uur op weg om voor de tweede keer naar de bruiloft te gaan. Ik was, net als alle dames, in vol ornaat. Eigen kebaya (gekocht in Ambon voor weinig, kon het niet laten), rok en hoofddoek van Bada.  Getwijfeld over de hoofddoek maar hier paste het gewoon bij mijn kleding en ik wilde hem losjes om. Weer een poos gezeten, weer harde muziek. Een soort ceremoniemeester die zo nu  en dan iets omriep. Ondertussen was de bruid "binnen"gekomen (alles was buiten) en mocht ze in een prachtige roze jurk een poos op haar "troon" zitten. Wij, de vrouwen, mochten weer eten.
Een poosje later kwam de bruidegom er aan, samen met een deel van zijn familie. Hij droeg een prachtig gouden pak/gewaad. Hij bleef niet lang, samen met de bruid vertrok hij weer. De muziek stopte en na de ceremoniemeester volgde een gebed of gezongen koranteksten, dat werd me niet helemaal duidelijk. Zonder het bruidspaar, dat was ergens anders, misschien in een speciale ruimte samen met een gezelschap mannen voor de "echte" huwelijksbevestiging (heb ik hier wel eens gehoord).
De mannen waren nu aan de beurt voor de lunch en terwijl ze nog in de rij stonden kwam het bruidspaar weer binnen. Allebei in andere kledij, allebei in het wit, zij had een hele mooie witte jurk aan en hij een wit pak. Iedereen ging naar voren om hen en hun ouders te feliciteren, Bada en ik ook dus. Er werden officiële foto's gemaakt inclusief eentje van het bruidspaar met Bada en mij. Na zo'n anderhalf à twee uur was voor ons het feest (voorlopig) voorbij en gingen we weer naar huis. Zowel bij het komen als het gaan waren de complimenten niet van de lucht, dat was wel heel leuk!
's Avonds zei Bada dat we nog wel even naar het dansen konden gaan kijken. Samen met Bada, Hasanah en Witri om een uur of half 10 weer op pad. Het eerste uur gebeurde er niet veel. Iedereen zat weer, er was weer muziek en het bruidspaar + ouders zaten weer op en naast de "troon". Wel weer in andere kledij, zij in een champagne-/zalmkleurige jurk en hij in zijn pak van de politie. Zo te zien hadden ze niet veel lol, er kwam niemand bij hen om even te kletsen of zo, ze zaten daar maar. Ik vroeg me af of er ooit nog gedanst ging worden, geloofde het eigenlijk niet maar volgens Bada kwam het echt goed. Na zo'n uur gingen er heel veel mensen, familie en vrienden, naar hen toe met cadeautjes. 
Daarna werd er andere muziek op gezet en ja hoor, de stoelen gingen aan de kant en het feest begon. Het bruidspaar voorop in een soort polonaise, compleet met "poortjes". Er werd ondertussen soto ayam en water rondgedeeld aan de gasten en ik 'moest' ook een kom, het was heerlijk! Er stonden steeds mensen te dansen, 'joget' volgens Bada. Nyellow, een duikinstructeur die ik kende van vorige jaren was er tot mijn verrassing ook, hij woonde ook in die buurt. Poosje gekletst en toen was het tijd om echt weer naar huis te gaan.  Volgens Bada duren deze bruiloften zo tot twee, drie of soms zelfs tot vier uur 's nachts, zolang er gasten zijn is het feest.
Heel blij het te hebben meegemaakt, totaal anders dan een bruiloft in Nederland maar ik zou niet willen ruilen...

Amatooooo