ALTIJD WEER UBUD, BALI

Selamat malam semua!
Het was weer een hele overgang van Maluku naar Bali, het zijn echt twee verschillende werelden. Kon ik me in Maluku me soms nog een beetje 'bijzonder ' voelen als toerist, hier in Ubud ben ik er gewoon één van de duizenden.
Het leek er op dat alle taxi's "op" waren bij het vliegveld in Denpasar, pas het derde bureautje had er nog één. Dat was meteen een leuke, de chauffeur kwam uit Sumatra en was een orang Barak. Daar was ik ooit geweest dus we hadden in ieder geval een onderwerp van gesprek. Wat een ramp, het verkeer op Bali. Hele stukken stilstaan of heel langzaam rijden.  Zelfs de brommers konden er vaak niet langs. En volgens de chauffeur was het bijna elke dag zo. Ook in Ubud stond alles stil...
Gelukkig waren we er uiteindelijk en eerst dacht ik dat ik het verkeerd had. Het was dezelfde homestay waar ik vorig jaar was geweest en bij het boeken had ik geen idee! De kamer van vorig jaar vond ik niet zo geweldig maar ik had nu een ander type kamer geboekt en... ik zat helemaal aan de achterkant met uitzicht op het zwembadje, super! Weer ingericht, de was weggebracht, gezwommen en gewandeld. Bij 'buurman' Warung Komang een sapje genomen en 's avonds ook gegeten, zijn vrouw is een superkok!
De volgende morgen op pad voor mijn 'nostalgische' route, die loop ik elk jaar.  Het enige probleem is dat je over een paar smalle dammetjes moet met aan de ene kant de stroom van de 'subak' (het bewateringssysteem vd sawa's) en aan de andere kant een diepte waar ver beneden een rivier stroomt. Daar ga ik alleen echt niet over, vorig jaar de route 2x gedaan, vanaf beide kanten en dan terug. Ik stond daar te kijken toen er een Balinese man aan kwam lopen in werkkleren. Hij vroeg waar ik naar toe hi ging en ik legde hem uit dat ik niet verder durfde omdat ik hoogtevrees heb. Geen probleem: aan de hand (en soms 2 handen) van deze aardige man, Wayan, ben ik over de diverse enge muurtjes geschuifeld... We kwamen uit op ongeveer de helft van de route bij de warung van Komang waar ik altijd wat drink. Mijn redder kreeg van mij koffie en een maaltijd, ik was superblij dat ik  aan de overkant was! Ook zelf gegeten daar, de lekkerste gado-gado die ik tot nu toe heb gehad, alles supervers!
Na de prachtige wandeling waarbij ik m'n ogen elke keer nog weer uitkijk kwam ik weer in de bewoonde wereld. Verder niet veel meer gedaan, uitrusten en lezen!
De volgende dag stond er een andere wandeling op mijn programma.  Iets meer door de bebouwing met vlakbij 'Monkey Forest', het apenbos, allemaal apen op straat en in de lucht nr 'wandelend' over elektriciteitskabels!
's Middags ging ik op pad met een oude bekende, Made. Jaren geleden reisde ik veel met hem rond maar door een meningsverschil hadden we al jaren geen contact meer gehad. Tot nu, en ik had besloten om eerst ergens wat te drinken om te kijken hoe dat zou gaan. Dat ging goed dus 's middags gingen we naar de Goa Reng Rang waterval bij Gianyar. Mee geweest naar zijn huis wat hij samen met een groep van 9 mensen, waaronder zijn Zwitserse vriendin, op zijn familiegrond heeft laten bouwen. Was een leuk onverwacht uitje!
De volgende dag had ik al afgesproken om naar Tampaksiring te gaan, naar Tirta Empul en Gunung Kawi, twee Hindutempels. Ik wilde beslist met de brommer en dat kon bij een  bureautje in mijn straat dat dagtrips verzorgde.  Dus bij Surya achterop weer op pad. Twee totaal verschillende complexen maar ik vond ze allebei indrukwekkend.
's Middags lekker gerelaxed bij de kamer, de volgende dag zou het druk worden voordat ik 's middags naar Sanur ging vertrekken. Er was, net als 3 jaar geleden, weer iemand van de Koninklijke familie in Ubud (ja, die is er echt) overleden. En deze dag was de crematie! Ik had de vorige dag de bouwsels al gezien, de koeien en de superhoge toren waar het lichaam in gelegd zou worden om te worden verbrand (zie foto's). Gelukkig hoefde ik niet zo lang te wachten als de vorige keer en had ik een plekje in de schaduw. Er waren denk ik duizenden mensen, Balinezen en toeristen, iedereen is welkom! Honderden Balinezen waren betrokken bij de ceremonie waaronder Made. Heel indrukwekkend om te zien, vooral (vond ik) dat de gevaarten allemaal weggedragen werden door tientallen mannen, superzwaar! Ik kan het allemaal niet uitleggen, zal de video's proberen te uploaden (wat niet altijd lukt...). Om twee uur was mijn chauffeur Tony uit Sanur er en gingen we weer de verkeersdrukte in...
Sampai jumpa lagi!