ONDERWEG NAAR BANDUNG

Selamat malam semua!
Yuz had gisteravond nog een derde optie om te reizen. Ik ging uit van bus of trein, maar ik kon ook nog met de minibus. Die kun je "bestellen" en vervolgens brengt hij je in een volgende stad naar de plaats van bestemming. Dat leek me ook niet verkeerd, de reis ging naar Bandung en ook dat is toch wel weer een hele grote stad met bijbehorend verkeer. Dus besloot ik om dat te doen, ik kan van Bandung naar Surabaya alsnog een heel eind met de trein. Hij zou rond 10 uur komen en moest eerst nog anderen ophalen, het kon dus wat later worden. Dus tegen 10 uur (op z'n Nederlands) ik naar de straat. Yus was sporten, ik had wel zijn nummer maar kon niet bellen want de jongeman van gisteren had me wel een simkaart verkocht maar geen pulsa (tegoed). Dus ik had wel internet maar bellen ging niet. En hem bellen was iets wat ik wel heel graag wilde toen er om kwart over 11 nog steeds geen busje was. Dan maar een SMS gestuurd en jawel, ik kreeg antwoord! Hij was net klaar met sporten en kwam er aan. Ik mocht nergens heen gaan! Hij schatte me wel aardig in want ik had de Uber al bijna gebeld... Toen hij thuiskwam zei hij dat het wel tot één uur kon duren. Pffff als ik dat had geweten! Maar..gelukkig om tien over twaalf dan toch vertrokken.
Het grootste gedeelte van de route was er weinig te zien. Dat kwam mede doordat we over de tolweg gingen en daar vrij hoge betonnen panelen langs de weg stonden. Maar ter hoogte van de Puncak (een bekende pas van zo'n 1500 meter hoogte) toch wel hele mooie landschappen gezien met sawa's en vooral theeplantages. Onderweg werd er gestopt op een grote parkeerplaats. Wat vervelend is, is dat er dan niets gezegd wordt, de chauffeur is ineens verdwenen. Ik reisde met nog een vrouw en een man dus die maar gevraagd. Het was plas- en eetpauze. Maar een beetje in de buurt van het busje gebleven, had geen idee hoe lang zoiets duurde. Nou toch zeker een klein half uurtje. Het verkeer richting Bandung viel mee, de andere kant op meerdere files gezien.
Om kwart over vier was ik er. Vier uur gedaan over 180 km via de snelweg...
Ingecheckt, het ging allemaal wat officiëler dan in Bogor. De kamer is niet verkeerd maar ook niet gezellig. De badkamer is weer echt Indonesisch, de douchekop hangt vlak naast de wastafel. Gelukkig kan ik hem wat wegdraaien want anders zou ik elke keer alles moeten verplaatsen. De toilettas heb ik sowieso buiten de badkamer staan want de hele vloer is kletsnat na het douchen. En nee, verder geen plankjes, kastjes of haakjes...
De straat opgegaan om de omgeving te verkennen, kwam er bijna niet door. Terwijl het gewoon een klein plaatselijk weggetje is! Zooo druk en dat op zaterdagmiddag. Wat heel leuk was, was dat ze de warung's (stalletjes) al aan het opzetten waren. Daar eet 's avonds dan bijna iedereen, heel gezellig. Ik zit nu bij een restaurant(je ) waar voetbal op tv is, keihard. Ga morgen maar eens kijken bij die warungs of daar wat voor mij bij is!
M'n stoel buitengezet om nog even te genieten van de warme avond en dan maar weer slapen...
Sampai nanti!