NAAR DE PUNCAK

Selamat pagi!
Nog niet eerder meegemaakt dat de zon de hele dag niet heeft geschenen! Het was woensdag warm en droog maar grijs. Om te lopen was dat aan de ene kant wel prettig maar aan de andere kant: ik ben er nu nog, dan ook maar de zon! Het zal straks of vanavond wel weer gaan regenen zodat Bogor zijn bijnaam eer aan kan doen: "Bogor, kota hujan", "city of rain..."
Ik ben in twee malls geweest: Ramayana en Mata Hari. Mata Hari was wel netjes, vrij nieuw maar qua assortiment was het niets, bijna alleen kleren en vooral schoenen. Ramayana was helemaal niets, oud en heel vies. Verder ook niet veel winkels hier in de buurt, kon niet eens een supermarktje vinden!
Hier rond het hotel vind ik het echt mooi. Heel rustig en een beetje oud aandoend. Een paar leuke eet- en drink gelegenheden, heb er inmiddels eentje uitgeprobeerd, een andere is vanavond aan de beurt.
Dat was iets totaal anders, allemaal verschillende warungs in één gebouw.
Het is uiteindelijk gelukt om een chauffeur te regelen om donderdag naar de Puncak te gaan. De medewerk (st)ers zijn heel vriendelijk maar qua efficiëntie zouden ze nog wel iets kunnen leren, ik moest er drie keer achteraan. Mijn chauffeur had een vertrouwde naam: Riski.
Om 9 uur vertrokken we en al snel kwamen we buiten Bogor in de file terecht. Met allemaal verkopers op de autoweg die met zakjes kroepoek, bananen of soms iets anders van de ene naar de andere auto gingen. Er zat een vrouw net één been midden op de weg, de auto's gingen er rakelings langs. Ik zag vrij veel blinden die door iemand anders geleid werden en zo tussen de auto's doorschuifelden met hun hand opgehouden. Triest.
Uiteindelijk kwamen we via een prachtige route met allerlei dorpjes, Gadog, Cipayung, Cisarua, aan bij de theefabriek Gunung Mas. Daar gekeken op de theeplantages. Er waren dames aan het plukken waarvan er een paar riepen "foto, foto!" Zo gedaan en onmiddellijk werd er geroepen "money, money!" op een wat vervelende manier. Ik heb ze toch heel netjes gezegd dat ze dat ook vriendelijk konden vragen. Haha ze keken me eerst wat raar aan maar toen we na het (onvermijdelijke) theedrinken weer langs hen kwamen werd er geroepen, gelachen en gezwaaid... Op weg naar de top reden we door onafzienbare theeplantages, allemaal eigendom van Gunung Mas.
Jammer genoeg was het daar grijs en nat, het had niet veel zin om te stoppen. We zijn verder gereden naar Taman Bungga Nusantara in
Cianjur. Eerst nog regen maar later gelukkig droog en warm. Mooi maar meer planten en bomen dan bloemen.
Inmiddels had ik wel trek gekregen en van iemand uit NL had ik een naam gekregen van een restaurant: Rindu Alam. Het eten was er zozo maar het uitzicht was adembenemend! Zo prachtig, dat kun je jammer genoeg niet vangen in foto's.
Het was tijd om terug te gaan, ik had de auto gehuurd tot 15 uur maar dat zou al niet meer lukken. Uiteindelijk hebben we over ongeveer 25 km zo'n 2,5 uur gedaan... Pfff die kleine weggetjes zijn totaal niet berekend op al die auto's! Qua infrastructuur heeft Indonesië nog een lange weg te gaan!
In Bogor nog snel (met de auto) even langs een winkel om koffie te halen, toen kwam ik er achter dat dit in een prachtig winkelcentrum was. Te laat, te ver om er zelf 's avonds nog naar toe te lopen.
Bij het hotel geregeld dat Riski me morgen ook naar het vliegveld brengt. Het kostte vele belletjes en veel tijd, ze wilden me weer veel te veel laten betalen. Uiteindelijk betaald wat ik had voorgesteld en wat m.i. redelijk was haha!
Gegeten in het hotel, het regende weer en ik had ook niet veel zin om er nog weer uit te gaan. Daarna voor het allerlaatste m'n rugzakken ingepakt.
En het is nog vroeg maar ik zit nu te wachten op Riski. Volgens mij hebben Riski's een gezamenlijke afwijking, ook deze Riski is te laat... Gelukkig heb ik nog even tijd, ik vlieg om 13 uur, moet er dus om 11 uur zijn. Vanwege de files werd me aangeraden om te vertrekken om 7 uur. Terwijl het normaal anderhalf uur rijden is!
We zullen zien...
Sampai nanti!