VAN TIMOR NAAR AMBON

Selamat malam semua!

Het zou eigenlijk vandaag (zaterdag) een drukke dag worden, ik zou weer de hele dag op pad met Nona en oom. Gezien de ervaringen van de vorige keer heb ik dat afgezegd, had geen zin in weer een dag racen om een paar dingen te zien. Dus mooi op tijd de sandalen weer aan, mèt 2 pleisters op de grote tenen vanwege behoorlijke blaren. Deze keer de andere kant op. Kwam weer van alles tegen, eerst een paar jongens die langsreden op een brommer en stopten voor een selfie. Een meisje in een warung dat me doodstil stond aan te staren met hele grote verschrikte ogen toen ik een koffie bij haar bestelde. Een moeder die voor haar warung zat met een piepklein babietje op schoot. Natuurlijk bewonderd en gevraagd hoe oud ze was (de baby): 10 dagen! De moeder zag er alweer stralend uit! Een hele oude mevrouw die op de weg liep en waarmee ik aan de praat kwam. Ik moest met haar mee maar huis en dat liet ik me geen twee keer zeggen! Ze was superlief maar een beetje verward. Toen ik vroeg hoe oud ze was zei ze 41. Later was haar kleinzoon ook 41. Ze praatte heel onduidelijk dus ik verstond ook lang niet alles maar gelukkig kwam er een dochter aan (één van haar 13 kinderen) en later een kleinzoon. Ik had net gegeten onderweg dus ik hoefde niets maar dat stond haar niets aan, ik moest thee drinken. Was heel mooi om daar even te zijn! Toen ik nog niet eens zo heel veel verder was hoorde ik iemand roepen. Er liep aan de andere kant van de weg een man met zo'n schouderding met etenskistjes en ik dacht dat hij geroepen werd. Dat dacht hij zelf ook en hij draaide zich al om. Maar toen hoorde ik dat er Jooooookeeeeee geroepen werd haha! Ik was natuurlijk helemaal perplex want ik dacht dat ik niemand kende hier! Het kan verkeren: het was Selly, de moeder van het jarige meisje van gisteren! Nou ja, dat bedenk je toch niet! Toen liep de man maar verder en draaide ìk me om. Samen met haar thee gedronken en een hele poos, wel anderhalf uur denk ik, gekletst, supergezellig! Ze heeft een poosje in Nederland gewoond, dat scheelde ook. Voor haar was ik "Yoke uit Drente"...

Ik  moest verder want het was nog wel een eindje naar het hotel. Kreeg ik onderweg een appje van Aka, een andere gids waar ik al eerder appcontact mee had gehad. Ik wilde nog graag naar één of meerdere traditionele dorpen en hoopte dat hij de volgende dag zou kunnen. Afgesproken bij het hotel om te overleggen en hij was er mooi op tijd. Ik wilde eigenlijk een dag weg op de motorbike maar dat vond hij maar niets. Volgens mij was de combinatie "iets" oudere dame en dit vervoermiddel bij hem geen goede combi. Gediscussieerd want ik vind het super op zo'n ding maar hij heeft me toch omgepraat. Zij het wel dat ik dan een hele flinke korting wilde voor de auto en dat kreeg ik. Hij vroeg of ik al gegeten had, nog niet dus. Hij wist een heel goed kiprestaurant, daar was hij met z'n dochter geweest. Btw hij was katholiek, dat weet je altijd bijna direct na de kennismaking, was 60 en had 7 kinderen. Een hele aardige man die van een grapje en een praatje hield, hij snapte wat ik wilde en we zagen het helemaal zitten om een dag op pad te gaan! Naar het restaurant gereden, ik was benieuwd, volgens hem was het echt Indonesisch eten. Toen we aan kwamen rijden zag ik het al: een soort Indonesische KFC... Nou ja, het was heel gezellig, het smaakte goed en ik was de eerste toerist die ooit in het restaurant was geweest dus het was prima! Afgesproken dat hij er de volgende morgen om 9 uur zou zijn. Toen was ik ook wel weer toe aan mijn slaap...

Mooi op tijd opgestaan en om 8.40 ging de hoteltelefoon dat "my friend" er al was. Ik stond versteld maar het bleek dat het niet echt gunstig was. Hij was met zijn zwager, zijn oudste zus was die nacht overleden en de trip kon niet doorgaan. Natuurlijk heb ik ze gecondoleerd en even gepraat maar ik moet wel zeggen dat ik heel erg teleurgesteld was! Dit was mijn laatste kans, de volgende dag ging ik al om 9 uur de lucht in. Had ook geen zin om nu nog iemand anders te zoeken en wilde ook niet met Nona. Een schat maar heel erg gericht op de echt toeristische dingen. Ik ben maar weer naar mijn kamer gegaan om een poosje te sippen en te lezen.

Rond de middag moest ik er toch maar eens op uit, ik kreeg zin in eten en was toe aan wat beweging. Kopje koffie, wat rondgesjouwd, ja weer gelopen dus. Wel weer mooi maar het was niet de bedoeling... Later vlakbij het hotel een biertje gekocht (bij het hotel is geen alcohol te krijgen hoewel het geen moslimhotel is) en dat na keurig te hebben gevraagd of het mocht lekker opgedronken op het terras (van het hotel). Er zat één andere man en die vroeg op een gegeven moment of hij bij me mocht komen zitten. Het was meneer Lucas uit Timor l'Este, Oost Timor. Een klein onafhankelijk stukje eiland met Portugese wortels. Hij was er voor zijn werk, weer een hele poos gepraat, ook over politiek en de diverse onafhankelijkheidsstrijders dus weer wat geleerd! Bij de receptie een taxi besteld voor de volgende morgen 7.15. Misschien gaat Nona met me mee naar het vliegveld, zou leuk zijn want anders zou ik haar niet meer zien. En Selly belde nog om afscheid te nemen, ook lief!

Ongelooflijk, de taxi was er al om 7 uur! Ik was natuurlijk al helemaal klaar dus we konden weg. Het enige probleem was Nona maar toen ik buiten kwam stond ze er al, ze was net aangekomen! Alles ging weer voorspoedig en na uitgezwaaid te zijn en na een tijdje wachten vertrokken we precies op tijd naar Makassar. Daar kwam ik rond 12 uur aan, ook hier net als in Kupang geen chauffeurs te bekennen! Wel iemand die de taxi's regelde en het ging supersnel! Wat een drukke stad is Makassar! Pffff wat een verschil met Kupang! In de buurt waar het hotel zou moeten zijn begon de chauffeur mij te vragen waar het was en waar we heen moesten! Ik heb nog geen enkele taxi gezien met GPS! Natuurlijk wist ik het helemaal niet, Maps gaf ook niets duidelijks aan. Daar kwam nog bij dat het hotel 2 verschillende namen bleek te hebben, lekker handig! Maar na wat vragen kwamen we er. Heel nieuw, heel groot, een grote mall ernaast en in een stijl die me deed denken aan Disney. Kamer niets bijzonders maar in de omgeving en de mall natuurlijk kon ik wel mooi rondsjouwen. 's Middags was het niet zo druk, toen ik er aan het begin van de avond nog even was,  was dat wel anders. Hele families liepen en drentelden er rond. Jammer dat ik weg moest maar ik wilde proberen om vanaf een uur of 8 nog wat te gaan slapen. Wekker om 12 uur, shuttle om 1 uur en vliegen om 3 uur 's nachts... En wat denk je, nooit slapen natuurlijk! Ben om half 12 maar weer opgestaan, gedoucht en toen ik tegen 1 uur naar de receptie ging stonden ze al op me te wachten. Hij moest helemaal voor mij alleen naar het vliegveld! Nou ja gelukkig had ik wel goed betaald, zo'n € 3,-...

Op mijn ticket stond dat we rechtstreeks/non-stop gingen maar het bleek dat we toch nog een tussenstop hadden in Maumere op Flores. Het laatste stuk had ik het helemaal gehad, beetje geslapen maar het was een kleine 2 uur vliegen, dat schiet niet op.

En yes, op Pattimura Ambon stonden ze weer te dringen, de taxichauffeurs. Pfff wat een geroep en gedoe. Het leuke is wel weer dat ik toch weer Rp. 20.000,00 heb weten af te dingen. De collega chauffeurs lagen allemaal in een deuk... Het gaat qua geld nergens over (€ 1,20) maar het is zo leuk om te doen!

Na aflevering bij het hotel ben ik zo het bed ingedoken, ik wilde maar één ding.... en toen lukte het wel!

Amatooooo!! (Molukse groet)