VAN SOLO NAAR SURABAYA

Selamat pagi!
Pfff dat was wel heel vroeg vanmorgen! Achteraf was het helemaal niet nodig geweest. Bij het kopen van het kaartje zeiden ze dat ik er een uur van tevoren moest zijn. En bij het hotel zeiden ze dat de taxi er minimaal een half uur over deed. Ik trapte er toch nog in... Met een kwartiertje reservetijd betekende dit dat de taxi er om 6 uur zou zijn. Toen ik beneden hij de receptie kwam hadden ze al gebeld en was hij er al. Het was nog niet zo heel druk op de weg dus we konden mooi doorrijden. Wat betekende dat ik om goed kwart over 6 al op het station was. Even m'n ticket aanmaken, ik weet inmiddels hoe dit werkt en vervolgens kon ik anderhalf uur gaan zitten wachten, de trein vertrok om 7.44! Nou ja, vervelen doe ik me nooit dus die tijd kwam ik ook wel weer door.
Je hebt wat plaats betreft in de trein niets te kiezen, je toetst de code in die op je bon staat en vervolgens spuugt de computer je ticket uit inclusief zitplaats. Het gangpad deze keerwas een voordeel want er was geen sterke man die me hielp met m'n rugzak. Die stond dus de hele reis gezellig naast me! Aan mijn buurvrouw had ik niets, ze heeft driekwart van de reis geslapen en de rest van de tijd chagrijnig gekeken...
Na bijna vier uur waren we op station Gubeng in Surabaya. Ik had een hotel geboekt vlak bij het vliegveld omdat ik morgen om 07.00 uur al de lucht in ga en er dus om 05.00 uur al moet zijn. Het bleek dat het hotel echt midden op het vliegveld is, gewoon tussen twee hallen in! Supergemakkelijk!
ik was eigenlijk van plan om 's middags nog naar het centrum van Surabaya te gaan. Maar het was best ver, ik schat zo'n 15 à 20 kilometer. Uiteraard moet je voor zo'n afstand met de taxi en dit bleek hier vrij duur te zijn. Dus besloten om dat niet te doen en me te vermaken op het vliegveld, dat is hier zeker zo leuk als op Schiphol.
Het verkeer hier is echt een hoofdstuk apart. Achterin de taxi heb ik alle gelegenheid om te kijken. Het gaat vaak (meestal) rakelings langs andere auto's en langs motoren, er wordt rechts en links ingehaald, ook bij drie rijbanen, verkeer uit zijstraten drukt zich er gewoon tussen, dan wordt er op het allerlaatste moment gestopt, als je ergens niet langs kunt claxonneer je net zo vaak tot je er wel langs kunt...wonderbaarlijk! En gordels? Mwah, als je geluk hebt zitten ze in de auto... En de telefoon? Ach, het is zo gemakkelijk om onder het rijden even te bellen of berichten te bekijken...
Toen we aan kwamen rijden had ik al gezien dat er vlak voor het vliegveld een warung stond. Daar ben ik naar toe gelopen en onder veel bekijks wat gegeten. Juanda is geen groot vliegveld, heel overzichtelijk en enigzins bekend omdat ik er regelmatig een tussenlanding heb gemaakt op weg van Bali naar Ambon. Dus wat rondgelopen en hier en daar wat gekeken en koffie gedronken. Later op de kamer zag ik een kaart liggen over pitjit (Indonesische massage). Dat kon in het hotel.. nou daar hoefde ik niet lang over na te denken: meteen een afspraak gemaakt! En het was super, heb me anderhalf uur laten pitjitten en de dame had ijzeren duimen! Voel sommige plekken nu nog!
Het leuke is dat ik nu natuurlijk nog voor de douane zit dus overal naar toe kan. En dat er hier aan deze kant nog leuke echte Indonesische koffietentjes en restaurantjes zijn. Wel veel duurder dan in de stad uiteraard, het is per slot van rekening een internationaal vliegveld.
Om bij het hotel te komen moet ik een hele hoge (rol)trap op en het grappige is dat er aan het einde van de trap een douanepost is. Dus elke keer als ik terugga naar m'n kamer moeten mijn tasjes e.d. op de band en door de scan. En ikzelf door een poortje, de mannen kennen me inmiddels al!
Ben nu op m'n kamer, in een winkeltje nog een biertje gekocht, Bintang Radler 0% natuurlijk. Ik heb in deze tweeëneenhalve week Java zegge en schrijve twee 'echte' biertjes gehad, ze zijn gewoon nergens te koop. Maar vind de Radler wel lekker fris met deze warmte! Benieuwd hoe dat straks in Maluku is!
Want morgen vlieg ik in drie uur naar het eilandje Ternate in de Noord Molukken waar het twee uur later is. Ik doe er theoretisch dus 5 uur over. Ik kreeg vandaag een een leuk appje van de homestay waar ik heen ga met een 'gebruiksaanwijzing' en prijzen voor de taxi. Later appte ze (Aty) dat ze me zelf wel van het vliegveld wilde halen, leuk toch! Nu ik nog even weer aan het bier denk: dat zie ik weer donker in haha, ze beschreef zichzelf ter herkenning: groene batik en een roze hijab (hoofddoek). De homestay is dus waarschijnlijk islamitisch en dat betekent waarschijnlijk ook geen bier... Hoewel ze op de Molukken wat "losser" zijn wat dat betreft dan op Java volgens mij, in ieder geval op Banda. De tijd zal het leren!
Het ontbijt start hier morgen om 05.00 uur al dus dat komt perfect uit voor mij. Nog gauw even ontbijten en dan inchecken. En nu de wekker om 04.00 uur zetten en proberen te slapen...
Voor jullie nu selamat sore, voor mij is het malam, sampai nanti di Maluku! (Tot later in Maluku)!