MALANG: HET PARIJS VAN OOST-JAVA...
30 maart 2018 - Malang, Indonesië
Selamat siang semua!
Toen ik met de taxi bij het hotel kwam in zag ik dat direct ernaast een McDonalds was! Daar zat ik niet echt op te wachten maar gelukkig: ik hoef er niet naar toe... De ontvangst was weer super zoals eigenlijk altijd. Ook de kamer viel niet tegen, eigenlijk kan ik niet buiten zitten maar ik zit aan een soort gang en zet gewoon de stoel buiten. Ze kijken me dan wel wat raar aan maar ik lach dan maar eens vriendelijk en doe net of ik gek ben.
Die avond voor het eerst deze vakantie martabak telor gegeten en ook nog hele lekkere! Er wordt me trouwens redelijk vaak gevraagd of ik hier voor vakantie ben of voor werk. Ik zeg dan 'voor allebei' haha!
De volgende ochtend geprobeerd om online tickets te boeken voor de trein naar Surabaya en voor de vlucht naar de Molukken. Om de één of andere vage reden doet mijn Visacard het ineens niet meer, ik heb steeds een 'issue with my payment'. Heb al diverse mails gestuurd, eerst naar Visa maar daar lag het probleem niet. Daarna naar Tiket.com en daar lag het probleem wel. Heb nu na 3 mails een foto opgestuurd maar nog steeds is het niet opgelost. Nu maar via een andere site geboekt, dat lukte gelukkig wel.
Dat betekent dat ik nog tot vrijdag hier in Malang ben en dan ga ik 's middags met de trein naar Surabaya. Daar slaap ik 1 nacht in het vliegveldhotel en zaterdagmorgen om 9.00 uur vlieg ik naar Ambon. Een beetje met opzet zo gedaan om met de Pasen op Ambon te zijn.
Maar goed, na deze perikelen koffie gedronken bij 'Java Dancer', een leuk koffietentje. Via alun-alun Tugu, een mooi rond parkje met lotusvijver vlakbij het station, verder gelopen naar Warna-Warni. Een eerdere sloppenwijk die helemaal is opgeknapt en waar alle huizen, daken, straten, trappen en wat je verder maar bedenken kunt zijn geverfd in knalkleuren. Ik zag het eerst vanaf een brug, prachtig gezicht. En later de wijk in geweest, wel na eerst entree te hebben betaald. Wel Rp 3000 (0,18)!
Door heel veel kleine straatjes en steegjes, vaak 'gang' geheten, verder gelopen naar een bekend winkelcentrum. Lekkere soto ayam gegeten als lunch en erna vertrokken om naar de 'echte' grote alun-alun te gaan. Het is in dit geval meer een soort stadspark, heerlijk om er een poos te zitten. Heel veel mensen, speeltuintje, grote fontein, kerk en moskee op de achtergrond, ik kan er de hele middag wel blijven zitten! Toch maar niet gedaan, ik 'moest' weer richting kamer. Onderweg kwam ik langs Toko Oen, een prachtig café-restaurant met een inrichting uit de jaren 50 (schat ik). Poos gezeten, genoten van de inrichting en van de rest, sapje gedronken en toen was het zomaar ineens weer eind van de middag!
's Avonds in de buurt gekeken naar een restaurant maar waar ik liep zag ik niets. Tot ik werd aangesproken door 2 meisjes van een jaar of 10/11. Zij wisten wel waar ik kon eten en al babbelend brachten ze me bij resto Harmoni. Ze wilden graag Engels met me spreken maar verder dan 'what is your name' kwamen ze niet. Ik hoop dat ik ze in die paar honderd meter nog iets heb kunnen leren, het was in ieder geval heel leuk.
Redelijk gegeten, wel weer mooie / oude inrichting.
Het valt me echt op dat er hier in Malang nog veel gebouwen e.d. zijn die nog in koloniale stijl zijn ingericht. Maar als ik eerlijk ben was dat ook één van de grootste redenen om hier naar toe te gaan. Ik had erover gelezen dat het vroeger geliefd was o.a. om de prettige temperatuur en dat trok me wel. Het is hier door de hoogte iig minder warm dan in de andere steden waar ik geweest ben, zeker 's avonds.
De volgende ochtend, vanmorgen dus, gevraagd of ik nog 2 nachten in mijn kamer kon blijven, ik had maar voor 2 nachten geboekt. Ik kon wel blijven maar in een andere kamer en 25% p.n. duurder! Nou ja dat doen we natuurlijk niet! Gezegd dat ik voor dezelfde prijs wilde blijven of dat ik anders vertrok. Yes, na vragen mocht het van de manager! Wel alles inpakken en verhuizen naar 3 kamers verderop...
Wat minder was, was dat ik gisteren een mail kreeg van Rob, een vriend uit Canada die ook elk jaar naar Banda gaat en die ik daar nu geloof ik 3 keer heb ontmoet. Hij was er al en schreef dat er op de eilanden momenteel veel malaria en dengue (knokkelkoorts) heerst. Daar werd ik uiteraard niet vrolijk van en heb een paar mensen uit Banda gevraagd. Volgens hen schijnt het mee te vallen maar ik zal goed moeten smeren daar!
Voorlopig kan het zo wel weer even denk ik...
sampai jumpa lagi!
Toen ik met de taxi bij het hotel kwam in zag ik dat direct ernaast een McDonalds was! Daar zat ik niet echt op te wachten maar gelukkig: ik hoef er niet naar toe... De ontvangst was weer super zoals eigenlijk altijd. Ook de kamer viel niet tegen, eigenlijk kan ik niet buiten zitten maar ik zit aan een soort gang en zet gewoon de stoel buiten. Ze kijken me dan wel wat raar aan maar ik lach dan maar eens vriendelijk en doe net of ik gek ben.
Die avond voor het eerst deze vakantie martabak telor gegeten en ook nog hele lekkere! Er wordt me trouwens redelijk vaak gevraagd of ik hier voor vakantie ben of voor werk. Ik zeg dan 'voor allebei' haha!
De volgende ochtend geprobeerd om online tickets te boeken voor de trein naar Surabaya en voor de vlucht naar de Molukken. Om de één of andere vage reden doet mijn Visacard het ineens niet meer, ik heb steeds een 'issue with my payment'. Heb al diverse mails gestuurd, eerst naar Visa maar daar lag het probleem niet. Daarna naar Tiket.com en daar lag het probleem wel. Heb nu na 3 mails een foto opgestuurd maar nog steeds is het niet opgelost. Nu maar via een andere site geboekt, dat lukte gelukkig wel.
Dat betekent dat ik nog tot vrijdag hier in Malang ben en dan ga ik 's middags met de trein naar Surabaya. Daar slaap ik 1 nacht in het vliegveldhotel en zaterdagmorgen om 9.00 uur vlieg ik naar Ambon. Een beetje met opzet zo gedaan om met de Pasen op Ambon te zijn.
Maar goed, na deze perikelen koffie gedronken bij 'Java Dancer', een leuk koffietentje. Via alun-alun Tugu, een mooi rond parkje met lotusvijver vlakbij het station, verder gelopen naar Warna-Warni. Een eerdere sloppenwijk die helemaal is opgeknapt en waar alle huizen, daken, straten, trappen en wat je verder maar bedenken kunt zijn geverfd in knalkleuren. Ik zag het eerst vanaf een brug, prachtig gezicht. En later de wijk in geweest, wel na eerst entree te hebben betaald. Wel Rp 3000 (0,18)!
Door heel veel kleine straatjes en steegjes, vaak 'gang' geheten, verder gelopen naar een bekend winkelcentrum. Lekkere soto ayam gegeten als lunch en erna vertrokken om naar de 'echte' grote alun-alun te gaan. Het is in dit geval meer een soort stadspark, heerlijk om er een poos te zitten. Heel veel mensen, speeltuintje, grote fontein, kerk en moskee op de achtergrond, ik kan er de hele middag wel blijven zitten! Toch maar niet gedaan, ik 'moest' weer richting kamer. Onderweg kwam ik langs Toko Oen, een prachtig café-restaurant met een inrichting uit de jaren 50 (schat ik). Poos gezeten, genoten van de inrichting en van de rest, sapje gedronken en toen was het zomaar ineens weer eind van de middag!
's Avonds in de buurt gekeken naar een restaurant maar waar ik liep zag ik niets. Tot ik werd aangesproken door 2 meisjes van een jaar of 10/11. Zij wisten wel waar ik kon eten en al babbelend brachten ze me bij resto Harmoni. Ze wilden graag Engels met me spreken maar verder dan 'what is your name' kwamen ze niet. Ik hoop dat ik ze in die paar honderd meter nog iets heb kunnen leren, het was in ieder geval heel leuk.
Redelijk gegeten, wel weer mooie / oude inrichting.
Het valt me echt op dat er hier in Malang nog veel gebouwen e.d. zijn die nog in koloniale stijl zijn ingericht. Maar als ik eerlijk ben was dat ook één van de grootste redenen om hier naar toe te gaan. Ik had erover gelezen dat het vroeger geliefd was o.a. om de prettige temperatuur en dat trok me wel. Het is hier door de hoogte iig minder warm dan in de andere steden waar ik geweest ben, zeker 's avonds.
De volgende ochtend, vanmorgen dus, gevraagd of ik nog 2 nachten in mijn kamer kon blijven, ik had maar voor 2 nachten geboekt. Ik kon wel blijven maar in een andere kamer en 25% p.n. duurder! Nou ja dat doen we natuurlijk niet! Gezegd dat ik voor dezelfde prijs wilde blijven of dat ik anders vertrok. Yes, na vragen mocht het van de manager! Wel alles inpakken en verhuizen naar 3 kamers verderop...
Wat minder was, was dat ik gisteren een mail kreeg van Rob, een vriend uit Canada die ook elk jaar naar Banda gaat en die ik daar nu geloof ik 3 keer heb ontmoet. Hij was er al en schreef dat er op de eilanden momenteel veel malaria en dengue (knokkelkoorts) heerst. Daar werd ik uiteraard niet vrolijk van en heb een paar mensen uit Banda gevraagd. Volgens hen schijnt het mee te vallen maar ik zal goed moeten smeren daar!
Voorlopig kan het zo wel weer even denk ik...
sampai jumpa lagi!
Ik was destijds ook in Malang, en proefde daar duidelijk nog de koloniale sfeer... Toko Oen hebben we toen ook aan gedaan. IK was verbijsterd over de dierenmarkt; visjes in een plastic zakje, en allerlei vogeltjes in de meest onnatuurlijke kleuren geverfd!! Bizar om te zien;blauwe en groene kuikentjes.....
Heb een redelijk goede en een minder goede Paasdag gehad maar dat be ik alweer vergeten!
Koos ik probeer er aan te denken om te vertalen!
Ja Coby in mijn volgende blog ben ik op de vogelmarkt, het is er nog precies net zo!
Ja Malang is een mooie oude plaats met inderdaad oude gebouwen. Mijn ouders hebben daar gewoond en wij hebben daar ook in een hotel gezeten met een overdekte binnenplaats . We zijn ook nog naar het huis gegaan waar mijn ouders en broer hadden gewoond.