UBUD, JAKARTA & MEPPEL

Selamat siang semua!
De laatste dag Ubud hadden jullie nog tegoed... Ik heb weer gewandeld, alweer ver! Eerst gekeken bij het Royal Palace naar de gamelan- en danslessen. Één gamelangroep en twee dansgroepen, één voor de grotere meisjes en één voor de kleintjes. Mooi om te zien!
Daarna doorgelopen en koffie gedronken bij de warung van Gusti die vroeger "in the middle of nowhere" stond, een afdakje midden in het bos. Sinds 2 jaar (geloof ik) is het allemaal nieuw en een echte warung. Hijzelf was ziek maar ik kreeg van zijn vrouw lekkere zoete aardappel bij de koffie!
Eind van de middag nog een laatste massage, deze keer compleet met een kruidenscrub. Ik rook echt helemaal naar pala, nootmuskaat, hoe toepasselijk!
Spullen ingepakt en vroeg gaan slapen, om 05.30 stond de wekker!
Gelukkig was de chauffeur er deze keer mooi op tijd. Het was ook niet echt druk, alleen sommige gedeeltes van de route naar Denpasar. En ook gelukkig: de koffer was binnen het toegestane gewicht...
Na drie keer wisselen van gate (5-4-2) zonder dat dat aangegeven werd was ik net op tijd in het vliegtuig: last call!! Ongelooflijk hoe dat nog steeds gaat hier, ook op zo'n groot internationaal vliegveld! Trouwens alvast hierbij: in Jakarta hetzelfde. Overal, op m'n boardingpas en op alle borden en schermen stond gate 5 maar ik moest toch echt naar gate 6 waar niets stond. Heel apart...
Aangekomen in Jakarta was het wachten op de shuttlebus van het hotel die ik had besproken. Na twee keer bellen lukte het om de juiste plaats te vinden en kon ik als enige passagier richting hotel. Ook heel bijzonder: de route naar heel veel (grote) hotels van bekende ketens gaat nog steeds via dorpsweggetjes waar meestentijds alles vaststaat... Kon ik wel mooi kijken, elk nadeel heb z'n voordeel! Ze zijn er wel met de wegen bezig trouwens, denk dat ik het over een paar jaar niet terug ken!
Na te hebben ingecheckt de straat opgegaan voor de laatste keer. Heel warm, 34 graden en niet een echt uitnodigende straat voor een leuke wandeling. Maar toch een eind gekomen en na een flink eind zag ik een warung met o.a. kokosnoot, kelapa muda. Daar had ik wel zin in dus besteld. Leuke vriendelijke mensen en een hele warme kokosnoot, had de hele dag in de brandende zon gelegen. Het water was eigenlijk niet te drinken maar ik ben flink geweest, heb hem toch leeggedronken en gelachen met de mensen daar.
's Avonds lekker in het hotel gegeten en alweer vroeg gaan slapen, best wel saai eigenlijk!
's Morgens moest ik om 9.00 uur weer klaar zijn voor de shuttlebus richting vliegveld en dat lukte uiteraard prima op deze manier! Vervolgens zie het gate-verhaal hierboven. Toen we vertrokken taxieden we een klein stukje en stopten toen. Anderhalf uur later was het technische mankement verholpen en stegen we op. Dit jaar in meerdere opzichten niet veel geluk met mijn vliegreizen! This is Indonesia....
Voor mij was het niet zo erg, ik moest toch vijf uur wachten in Guangzhou. Onderweg gesproken met een hele leuke Chinese vrouw die naast me zat. Ongelooflijk, Facebook en Instagram is daar (nog steeds?) verboden. Ze hebben "Wechat", een soortgelijk iets als FB, zal wel worden gecontroleerd door de regering. Ze had twee kinderen, één van 8 en één van 1. De tweede was er pas gekomen toen de regering in 2016 de wet had versoepeld t.a.v. het één-kindbeleid. China is echt helemaal een andere wereld!
Door de vertraging was er paniek bij aankomst in Guangzhou, veel passagiers dreigden hun aansluitende vluchten te missen, veel geroep en geren. Na bijna 4 uur wachten was ik er ook wel klaar mee, één gang met wat winkeltjes en eetgelegenheden, echt helemaal niets aan! Inclusief onaardig personeel dat vaak op snibbige toon maar één of twee woorden gebruikte als je iets kocht of bestelde: first pay!
Het laatste gedeelte van de terugreis duurde lang maar leek kort. Na midden in de nacht om 0.05 vertrokken te zijn kregen we na ruim een uur nog een maaltijd. Daarna gingen de lichten uit en de luikjes naar beneden en "moesten" we slapen. Dat lukte vrij goed zoals meestal op de terugweg. Toen ik echt wakker werd bleek dat we nog maar 3 uur hoefden... Na een smerig ontbijt nog een film gekeken en toen was het alweer tijd om te landen op Schiphol!
Zoals altijd weer heel fijn om opgehaald te worden, zelfs om 06.30 's morgens! Na nog een koffie op weg naar Meppel, terug naar de basis!
Iedereen heel erg bedankt voor het lezen van deze verhaaltjes en voor de reacties die ik kreeg! Ik zal de laatste nog beantwoorden, was ik nog niet aan toegekomen...
Het was weer een superreis, Java van een andere kant bekeken, weer veel 'nieuwe' mensen ontmoet en weer veel oude bekenden begroet.
Hoogtepunt blijft voor mij toch Maluku en dan speciaal de Banda eilanden. Waar ik inmiddels 'familie' heb waarvan het elke keer weer lastig is om voor (hopelijk/waarschijnlijk) minstens een jaar afscheid te moeten nemen. Ook weer heel veel geleerd in alle opzichten, m.n. de taal op Banda omdat veel mensen vaak geen Engels spreken. Wat wel jammer is, is dat ik weinig tot niet bezig ben geweest met bepaalde projecten daar. De gelegenheid deed zich om verschillende redenen niet voor. Hopelijk een volgende keer meer kansen!
Nu nog alle foto's verwerken, ga nog een webalbum maken wat t.z.t. te zien zal zijn.
Sampai jumpa lagi!