BANDA HATTA

Selamat malam semua!

Afgelopen donderdag (de 4e) vertrokken naar pulau (eiland) Hatta. Daar ben ik al veel vaker geweest maar elke keer is het weer volop genieten. Bij Sarah en Adi was ik op dat moment de enige gast en ik kreeg de mooiste en nieuwste kamer. De verrassing was dat er inmiddels stromend water was zodat ik niet elke keer Adi hoefde te vragen als de mandibak weer bijna leeg was! Voor de rest was er niet veel veranderd. O ja behalve dan dat Sarah en Adi inmiddels een baby hadden! Het is een meisje van familie van Sarah uit Sulawesi.  Deze mensen hebben haar weggegeven aan Sarah en Adi toen ze 2 maanden was. Inmiddels is Ina 6 maanden en een prachtig kindje! Sarah en Adi zijn dol op haar, ze zijn niet meer zo jong (Sarah is 47) en konden zelf geen kinderen krijgen. Voor ons onvoorstelbaar maar dit gebeurt regelmatig in Indonesië dat kinderen worden 'weggegeven' aan familie.
Verder over Hatta: je bent hier echt voor je rust. Ik heb weer veel gewandeld, gezwommen, gesnorkeld en gelezen. Heel veel zeeschildpadden gezien, veel vissen natuurlijk groot en klein en een morene, geweldig! Portretfoto's die ik vorig jaar had gemaakt naar mensen gebracht, koffie gedronken waar dat eigenlijk helemaal niet kon (ze denken natuurlijk dat mens is een beetje gek dus laten we het maar doen haha). Wilde ik de eerste avond een biertje kopen na 1,5 week zonder, was het bier uitverkocht! Pas de derde avond was het er weer... Mijn eerste biertje kreeg ik toen van mijn reisgenoten voor dat moment,  Alan en Katherine uit Ierland. Katherine komt eigenlijk uit Chicago en is daar een redelijk bekende schrijfster.  Ze heeft zelfs in de top 12 van Amazon gestaan met een boek! Hele leuke en lieve mensen. De dag daarna kwamen Julie en Kate met een ingewikkeld herkomstverhaal (Wenen/Duitsland /Sardinië/Amerika). Julie was een ex operazangeres die ook in Nederland/Amsterdam regelmatig heeft opgetreden in de Opera en het Concertgebouw. Zo mooi om al die verschillende mensen met mooie verhalen te ontmoeten!
De eerste avond/nacht waaide en regende het heel hard, het leek wel of ik midden in de zee lag, wat een lawaai! Dat was gelukkig maar één nacht, daarna was het steeds weer heeeel warm...
Besloten om een nacht langer te blijven dan ik eerst van plan was en eigenlijk was dat nog te kort. Hatta is een eiland(je) waar ik eigenlijk nooit weer weg wil behalve om zo nu en dan even naar de beschaafde wereld te gaan om wat spullen te kopen... Juist het feit dat je er niets bijzonders doet, niet hoeft te doen en ook niet kùnt doen maakt dat het leven er heel overzichtelijk en eenvoudig is. Ik hou er van!!
De laatste avond een biertje met Adi gedronken, dat is inmiddels traditie. De publieke boot ging al om 7 uur naar Neira dus ik had m'n wekkertje mooi op tijd staan.  Toen ik "s morgens de boot aan zag komen was al te zien dat hij aardig vol was. Dichterbij bleek pas hoe vol, je kon je voeten bijna nergens neerzetten vanwege alle 'vracht' die meeging en het zat en stond propvol met mensen. Ik dacht direct aan zulke overbeladen boten die verongelukken maar heb die gedachte maar snel weggedrukt. En gelukkig kwamen we ook goed aan op Neira. Het enige probleem was hoe er af te komen met al die zooi... Ik gleed/viel omdat ik echt nergens mijn voeten neer kon zetten maar gelukkig had ik onderweg Alex uit China ontmoet, hij zat naast me en we hadden heel wat gepraat. Hij hielp me met mijn rugzak zodat alles toch nog weer goed kwam... Terug op Neira!

Amatoooo!